بالاخره الکامپ سیزدهم تمام شد. نمایشگاهی از برترینهای الکترونیک و کامپیوتر و تجارت الکترونیکی که در ایران بزرگترین نمایشگاه کامپیوتر محسوب میشود ولی در دنیا شاید آخر یا رده های آخر. نمایشگاه کامپیوتری که توش اینترنت یافت نمی شود. نمایشگاهی که به جای ارائه تکنولوژی و نرم افزار و سخت افزارهای جدید تا دلت بخواهد سی دی فروشی می تونی ببینی. نمایشگاهی که هنوز بخش نرم افزار و سخت افزار و روزنامه و بخش فروش و نمایش محصول قابل تفکیک نیست. نمایشگاهی که مسئولانش شما را یاد دلال های خانه می اندازد. نمایشگاهی که تنها دغدغه بازدیدکنندگانش جمع کردن کارت ویزیت و کاتالوگ و ... است. نمایشگاه کامپیوتری که تجارت الکترونیکیش یعنی فارکس، نرم افزارش یعنی ویندوز ایکس پی و سخت افزارش یعنی لپ تاپ قسطی.
این نوشته را در وبلاگ مدیران بلاگ اسکای خواندم خیلی خوشم اومد واقعا مطلب خوبی درباره الکامپ نوشته بود .. من امسال ۳ روز از ۴ روز را در این نمایشگاه غرفه دار بودم واقعا دغدغه بازدیدکنندگان رو حس کردم ..!! اینم لینک این مطلب :
شب قبل از اعلام نتایج نهایی من بودم و کلی فکر و خیال .. می دونستم توی تهران قبول نمیشم و پیام نور اطراف تهران اونهم رشته ی حسابداری قبول میشم ( که اتفاقا از اگر این رشته قبول نمیشدم پیام نور کرج حسابداری قبول میشدم ) صبح اش اصلا نمی خواستم بدونم که امروز شروع شده و باید ببینم کجا قبول میشم و ایا دانشگاه ازاد هم قبول میشم ؟!
اگر دانشگاه ازاد هم قبول میشدم بحث بین من و خانواده شدت میگرفت و معلوم نبود اخرش به کجا ختم میشه
اخرش خودم هم جرئت نکردم وارد سایت بشم فقط بعد از چند لحظه دلهره خوندم :
مهندسی فناوری اطلاعات || دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی ||